Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Λικέρ από Ρόδι (της κ. Σοφίας Μαζαράκη)



Υλικά: 800 γραμ. καθαρισμένο ρόδι
1 κιλό κονιάκ, 1 ξύλο κανέλλας, 750 γραμ. ζάχαρη και 3 ποτήρια Νερό
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε το Ρόδι με το κονιάκ και την κανέλλα, τα σφραγίζουμε καλά σε γυάλινο δοχείο και τα αφήνουμε στον ήλιο για δύο περίπου μήνες.
Βράζουμε τη ζάχαρη με το νερό για 10 λεπτά  μέχρι να δέσει λίγο. Στραγγίζουμε το μίγμα με το ρόδι και το ανακατεύουμε με το σιρόπι αφού πρώτα έχει κρυώσει. Εμφιαλώνουμε το ποτό, σε γυάλινη φιάλη.

Τα Παραδοσιακά Τραγούδια της Κέρκυρας


Γυναίκες των Κυνοπιαστών με τις παραδοσιακές φορεσιές τους (Φεβρ. 1930)
Την πρώτη Συλλογή  παραδοσιακών κερκυραϊκών τραγουδιών, εξέδωσε τον Αύγουστο του 2011, ο δημοσιογράφος Στέφανος Πουλημένος, για απόδοση από τον Πολυφωνικό Χορό Κυνοπιαστών «Γειτονία». Η συλλογή αυτή, είναι προϊόν μακράς έρευνας και μελέτης της λαϊκής μουσικής παράδοσης του τόπου μας, αντλώντας στοιχεία από όλες τις διαθέσιμες πηγές. Μιας παράδοσης αιώνων που κινδυνεύει με αφανισμό, καθώς οι κοινωνικές σχέσεις έχουν ριζικά αλλάξει, ο κοινωνικός ιστός δείχνει να έχει διαρραγεί και μέσα σ΄ αυτές τις συνθήκες, η είσοδος και επικράτηση ξένων στοιχείων στα μουσικά και χορωδιακά πράγματα της Κέρκυρας, τείνει να λάβει την μορφή πλημμυρίδας.
  Στη δυσμενή αυτή εξέλιξη συνέβαλε η επί 10ετίες περιφρόνηση, από το ντόπιο μουσικό δυναμικό, της πλούσιας και μοναδικής πολιτιστικής μας παράδοσης και των καταπληκτικών μελωδιών που αυτή μας κληροδότησε. Μελωδιών που απαιτούσαν έρευνα, μελέτη, επεξεργασία και δεν τη βρήκαν – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – καθώς προτιμήθηκαν όσα έτοιμα και χωρίς κόπο, μας ήρθαν έξω από το νησί. ΄Οσα άλλων παραδόσεων, μας ήρθαν από την Αθήνα, την Κεφαλλονιά, τη Ζάκυνθο, την Ιταλία και τη Γερμανία ακόμη, που κάποιοι, εν γνώσει ή εν αγνοία τους, τα βάφτισαν «κερκυραϊκά παραδοσιακά», προκαλώντας ειρωνικά σχόλια και όχι μόνο, από τους γνωρίζοντες την αλήθεια.


Στη Συλλογή αυτή, έγινε σε μια προσπάθεια διάσωσης και ανάδειξης της δικής μας, της κερκυραϊκής λαϊκής μουσικής παράδοσης. Αυτής που εκφράζει τα ήθη, τα έθιμα, τα αισθήματα και τη ζωή των απλών ανθρώπων του νησιού μας. Τα βάσανα και τους καημούς, τις χαρές και τις λύπες τους. Την ερωτική τους διάθεση, την αισθητική τους αντίληψη, τον κόσμο της ψυχής τους, όπως όλα αυτά αποδίδονται εύγλωττα μέσα από τους στίχους και την μελωδικότητα των τραγουδιών μας.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, στο πρώτο τους άκουσμα, αυτά τα τραγούδια προκαλούν στους μεγαλύτερους αισθήματα συγκίνησης και νοσταλγίας, κεντρίζουν το ενδιαφέρον των νεότερων και μπολιάζουν - είναι βέβαιο - με τα μοναδικά τους ακούσματα, τη νέα γενιά.

Οι μελωδίες αυτών των τραγουδιών χρειάζονται τώρα το ενδιαφέρον και τη δουλειά των ειδικών. Τη μουσική καταγραφή και επεξεργασία τους, έτσι ώστε με τις κατάλληλες διασκευές να μπουν στο ρεπερτόριο όλων του μουσικών σχημάτων της Κέρκυρας, να διαδοθούν δε και έξω από το νησί μας, ως στοιχεία της δικής μας μουσικής ταυτότητας. Γιατί, είναι τουλάχιστον προκλητικό, αυτή η ταυτότητα να συνεχίσει να αποδίδεται με ξένες μελωδίες, που τις βαφτίσαμε μάλλον από άγνοια – ελπίζω όχι σκοπιμότητα -  «παραδοσιακές της Κέρκυρας», όταν υπάρχει ο μεγάλος μουσικός πλούτος του νησιού, που αποτελεί γνήσια έκφραση της ψυχής του λαού μας.


Σημείωση: 
 1. Στο θέμα που διαβάσατε για τη γνήσια και μοναδική λαϊκή μουσική παράδοση της Κέρκυρας, είδατε ένα  βίντεο. Σ' αυτό που είναι, χωρίς εικόνα, περιέχεται ηχογράφηση του 1959, ενός συγκροτήματος από τον Κάτω Γαρούνα, το χωριό που στάθηκε κιβωτός όπου διασώθηκαν πολλά στοιχεία της λαϊκής μουσικής παράδοσης της υπαίθρου Κέρκυρας. Το Κατωγαρουνιάτικο συγκρότημα αποδίδει το καταπληκτικό - σε λόγια και σε μελωδία - τραγούδι "Τα πάθη μου θα γράψω" με τη συνοδεία βιολιού.

2. Για την πληρέστερη προσέγγιση του θέματος, μπορείτε να δείτε στο YOU TUBE, το βίντεο της ομιλίας του Στέφανου Πουλημένου, στην Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας, στις 18 Μαϊου 2013, με τίτλο "Ανιχνεύοντας τον πλούτο της λαϊκής μουσικής παράδοσης της Κέρκυρας".
Στην μηχανή αναζήτησης του Google, γράψτε: Στεφ. Πουλημένος. Η ομιλία θα είναι στην πρώτη επιλογή.