ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Όταν πριν 100 χρόνια ο Ελληνικός Στρατός απελευθέρωνε τη Μακεδονία, τα νησιά του Βορ. Αιγαίου και την ΄Ηπειρο, πολλοί Κερκυραίοι πολέμησαν, επέδειξαν ηρωισμό στα πεδία της μάχης, ενώ αρκετοί θυσιάστηκαν για την Πατρίδα.
Ανάμεσά τους και Κυνοπιαστινοί, που τα ονόματα μερικών εξ αυτών, αναγράφονται στο μνημείο των πεσόντων του χωριού.
Πλήθος περιπτώσεων αλληλογραφίας πολεμιστών του μετώπου, έχουν διασωθεί και αποκαλύπτουν ενδιαφέρουσες πτυχές από το κλίμα και την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο στρατό, αλλά και τις περιπέπειες, τους πόθους και τις προσδοκίες των στρατιωτών μας.
Μια τέτοια επιστολή Κερκυραίου στρατιώτη - πολεμιστή στη μάχη του Μπιζανίου (νότια των Ιωαννίνων και λίγο πριν την απελευθέρωση της πόλης στις 21 Φεβρουαρίου 1913), με τη μορφή ιαμβικών 15σύλλαβων στίχων, διασώθηκε και έγινε τότε τραγούδι, ευρύτατα διαδεδομένο, που τραγουδήθηκε ιδιαίτερα μέχρι και τα τέλη της 10ετίας του 1940.
Έμεινε όμως ζωντανό στη μνήμη γυναικών που το τραγουδούσαν στα νιάτα τους και σε μια περίπτωση - στους Καλαφατιώνες της Κέρκυρας - το απέδωσαν μπροστά στην κάμερα του Σπύρου Φ. Σκορδίλη, πρόσφατα (τον περασμένο Οκτώβρη 2012) στα γεράματά τους, στο πλαίσιο έρευνας των Γιώργου Ε. Ανυφαντή και Στέφανου Σπ. Πουλημένου, για το κερκυραϊκό δημοτικό τραγούδι.
Το τραγούδι του ανώνυμου Κερκυραίου Μπιζανομάχου, αποδίδει η 82χρονη Φροσύνη Πολίτη - Ροή και την συνοδεύει σε δεύτερη φωνή, η αδελφή της Κατίνα Πολίτη - Πηλού.
Μαζί με το βίντεο που ανήρτησε στο YouTube o Σπύρος Σκορδίλης, παραθέτουμε και τους στίχους του ποιήματος - τραγουδιού, που το αφιερώνουμε στον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
Τραγούδι Κερκυραίου Μπιζανομάχου
(Φεβρ. 1913)
To γράμμα σου το έλαβα, στο μέτωπο εδώ πέρα
και γέμισε η καρδούλα μου, χαρά όλη τη μέρα.
Στον πόλεμο κι αν βρίσκομαι, εδώ μακριά σου τώρα,
μη χολοσκάς και θε να 'ρθει, η ποθητή η ώρα.
Κάμε λιγάκι υπομονή, χαράζει η αυγούλα,
που θα σε σφίξω νικητής, περήφανη νυφούλα.
Τότες αγάπη μου γλυκιά, διπλή θάναι η χαρά μας,
για της πατρίδος την τιμή και για τα στέφανά μας.
Δεν με φοβίζουν μάνα μου, οι σφαίρες, τα κανόνια,
ως με τρομάζουν οι βροχές, του Μπιζανιού τα χιόνια.
Ανάμεσά τους και Κυνοπιαστινοί, που τα ονόματα μερικών εξ αυτών, αναγράφονται στο μνημείο των πεσόντων του χωριού.
.jpg) |
| O Γιώργης Ανυφαντής (Κατσάνης) στρατιώτης στην Καβάλα, το 1913 |
 |
| Πίσω από τη φωτό, μήνυμα στη μητέρα του:"Καβάλα τη 25 Οκτομ. 1913. Σεβαστή μητέρα μου, λάβε την παρούσαν μου δια να παρηγορήσθαι. Υγειαίνω Ο υιός σας Γεώργιος" |
Πλήθος περιπτώσεων αλληλογραφίας πολεμιστών του μετώπου, έχουν διασωθεί και αποκαλύπτουν ενδιαφέρουσες πτυχές από το κλίμα και την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο στρατό, αλλά και τις περιπέπειες, τους πόθους και τις προσδοκίες των στρατιωτών μας.
Μια τέτοια επιστολή Κερκυραίου στρατιώτη - πολεμιστή στη μάχη του Μπιζανίου (νότια των Ιωαννίνων και λίγο πριν την απελευθέρωση της πόλης στις 21 Φεβρουαρίου 1913), με τη μορφή ιαμβικών 15σύλλαβων στίχων, διασώθηκε και έγινε τότε τραγούδι, ευρύτατα διαδεδομένο, που τραγουδήθηκε ιδιαίτερα μέχρι και τα τέλη της 10ετίας του 1940.
Έμεινε όμως ζωντανό στη μνήμη γυναικών που το τραγουδούσαν στα νιάτα τους και σε μια περίπτωση - στους Καλαφατιώνες της Κέρκυρας - το απέδωσαν μπροστά στην κάμερα του Σπύρου Φ. Σκορδίλη, πρόσφατα (τον περασμένο Οκτώβρη 2012) στα γεράματά τους, στο πλαίσιο έρευνας των Γιώργου Ε. Ανυφαντή και Στέφανου Σπ. Πουλημένου, για το κερκυραϊκό δημοτικό τραγούδι.
Το τραγούδι του ανώνυμου Κερκυραίου Μπιζανομάχου, αποδίδει η 82χρονη Φροσύνη Πολίτη - Ροή και την συνοδεύει σε δεύτερη φωνή, η αδελφή της Κατίνα Πολίτη - Πηλού.
Μαζί με το βίντεο που ανήρτησε στο YouTube o Σπύρος Σκορδίλης, παραθέτουμε και τους στίχους του ποιήματος - τραγουδιού, που το αφιερώνουμε στον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση των Ιωαννίνων.
Τραγούδι Κερκυραίου Μπιζανομάχου
(Φεβρ. 1913)
To γράμμα σου το έλαβα, στο μέτωπο εδώ πέρα
και γέμισε η καρδούλα μου, χαρά όλη τη μέρα.
Στον πόλεμο κι αν βρίσκομαι, εδώ μακριά σου τώρα,
μη χολοσκάς και θε να 'ρθει, η ποθητή η ώρα.
Κάμε λιγάκι υπομονή, χαράζει η αυγούλα,
που θα σε σφίξω νικητής, περήφανη νυφούλα.
Τότες αγάπη μου γλυκιά, διπλή θάναι η χαρά μας,
για της πατρίδος την τιμή και για τα στέφανά μας.
Δεν με φοβίζουν μάνα μου, οι σφαίρες, τα κανόνια,
ως με τρομάζουν οι βροχές, του Μπιζανιού τα χιόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου