Πανηγυρικό 15αύγουστο στους Κυνοπιάστες

Με μεγάλη συμμετοχή κοινού, πραγματοποιήθηκαν κι εφέτος οι εκδηλώσεις του 15Aύγουστου, για την γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, τόσο στο εκκλησιαστικό μέρος (πανηγυρικός εσπερινός, θεία λειτουργία και περιφορά του επιταφίου) όσο και στο λαϊκό πανηγύρι που ακολούθησε στο κέντρο των Κυνοπιαστών.
Ειδικότερα, στον πανηγυρικό εσπερινό, συλλειτούργησαν ο εφημέριος της ενορίας, αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Κουτσούρης και ο Κυνοπιαστινός πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Σούλος.

Ο Επιτάφιος της Θεοτόκου, κατεβαίνοντας από τα Δαφνάτικα (φωτο Β. Μήττας)

Ανήμερα της γιορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου, τη Θεία Λειτουργία τέλεσε ο εφημέριος της ενορίας π. Χρυσόστομος, με τη συμμετοχή της Εκκλησιαστικής Χορωδίας του χωριού, που διηύθυνε η κα Σταματίνα Καρύδη.
Στην απογευματινή περιφορά του Επιταφίου συμμετείχαν πέντε ιερείς, που έψαλλαν κατά την κερκυραϊκή εκδοχή*, η Φιλαρμονική Κυνοπιαστών και  η Εκκλησιαστική Χορωδία.
Ακολούθησε μεγάλο λαϊκό πανηγύρι, που έδωσε τη δυνατότητα στους κατοίκους του χωριού και σε πλήθος επισκεπτών - προσκυνητών, να ξεφύγουν για λίγο από τα πιεστικά και οξυμένα προβλήματα της καθημερινότητας και να χαρούν, με διάφορους τρόπους, στιγμές ανάτασης, ξεγνοιασιάς αλλά και ξεφαντώματος, υπό του ήχους της λαϊκής ορχήστρας, που έδωσε το δικό της τόνο στη γιορτή.


Τα μαγαζιά του χωριού, η πλατεία και οι γύρω δρόμοι και βεβαίως ο κυρίως χώρος του πανηγυριού, γέμισαν από κόσμο, ένα φαινόμενο που ζουν κάθε χρόνο τέτοια μέρα, οι Κυνοπιάστες. Είναι η πανηγυρική μέρα του χωριού.

Η Φιλαρμονική συνοδεύοντας τον Επιτάφιο

Για να έχουν οι Κυνοπιάστες, τη μέρα αυτή, τη γιορτινή όψη που επιβάλλεται, εργάστηκαν εντατικά τα συνεργεία της Δημοτικής Κοινότητας, υπό την καθοδήγηση, την έγνοια και το ενδιαφέρον του Προέδρου της Θωμά Σούλου και του Αντιπροέδρου της Σπύρου Αλαμάνου, ο οποίος, όπως το συνηθίζει, προσέθεσε και την προσωπική του εργασία για να είναι το χωριό λειτουργικό, όμορφο και καθαρό.

Και... ιδιότυπος αφορισμός!

Και επειδή δεν είμαστε κοινωνία αγγέλων, δεν αποφύγαμε τον πειρασμό που - δυστυχώς - μας τριγυρίζει μονίμως, ακόμη και σε στιγμές που θα πρεπε να τον έχουμε διώξει μακριά...
Ετσι, από χείλη που δεν θα το περίμενε κανείς - δυστυχώς ξανά - ακούστηκε απρόκλητα, λόγος διχαστικός, με χροιά ενός ιδιότυπου αφορισμού**, προς καθέναν που θα μπορούσε ακόμη και να διανοηθεί, να έχει μια διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων στη μικρή μας κοινωνία.
Με το θέμα αυτό, θ' ασχοληθούμε διεξοδικά μιαν άλλη φορά, για να μη συμμετάσχουμε στη διατάραξη του εορταστικού και πανηγυρικού κλίματος των ημερών...

Τελικά

Τελικά, δεν πρόκειται να δώσουμε συνέχεια στην υπόθεση, γιατί παραμονεύει ο κίνδυνος, τα πράγματα στη μικρή μας κοινωνία, να πάρουν πολύ δυσάρεστη τροπή. Μένουμε λοιπόν στις αρχικές επισημάνσεις, που και αυτές θα θέλαμε να έχουν - λόγω και έργω - διαψευστεί, γιατί δεν είναι ευχάριστες καταστάσεις για κανέναν...
Θα επανέλθουμε - αναπόφευκτα - στην επόμενη πρόκληση, που ευχόμαστε να μην υπάρξει ποτέ.

Αντί συνέχειας σε αντιπαραθέσεις, προτιμάμε την προβολή του βίντεο που παρήγαγε ο Κυνοπιαστινός Σπύρος Σουρβίνος για την γιορτή του 15Αύγουστου στους Κυνοπιάστες. Απολαύστε το...

Σημειώσεις:
* Πρόκειται για την κερκυραϊκή ψαλτική, στην οποία αφιέρωσε, για να την καταγράψει και να τη διασώσει, ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, ο μακαριστός παπα Κώστας Σουρβίνος. Η απόδοση εκκλησιαστικών ύμνων, κατά την κερκυραϊκή ψαλτική, στην ενορία μας, είναι στοιχείο που δίνει ιδιαίτερο τοπικό χρώμα στις εκκλησιαστικές τελετές και ταυτόχρονα τιμά τη μνήμη του παπα Κώστα, που μένει ζωντανή και μέσα από τις πανέμορφες αυτές εκκλησιαστικές μελωδίες.

** 

 Ετυμολογία []

αφορισμός < αρχαία ελληνική  ἀφορίζω "ξεχωρίζω, διαιρώ" < ἀπό + ὁρίζω

 Ουσιαστικό []

αφορισμός αρσενικό

Εκκλησιαστική ποινή με την οποία, μέλος ενός χριστιανικού δόγματος, αποκλείεται εντελώς από τη χριστιανική κοινότητα, ως τιμωρία για πολύ σοβαρά αμαρτήματα στα οποία περιέπεσε. Με αφορισμό τιμωρήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης. Η πρακτική της επιβολής της εκκλησιαστικής ποινής του αφορισμού, έχει εγκαταλειφθεί από την εκκλησία μας εδώ και αρκετές 10ετίες, αλλά το πνεύμα της - δυστυχώς - παραμένει ζωντανό στο μυαλό ανθρώπων που διαπνέονται από μεσαιωνικές αντιλήψεις και πρακτικές.