Επιτέλους! Το νερό της πηγής Γουράδων ξανά στις βρύσες των Κυνοπιαστών και του Αγ. Προκοπίου.

Είναι ίσως η πιο ευχάριστη είδηση, σε τοπικό επίπεδο, μέσα στην ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο που διανύουμε… σε σχέση με το Δήμο. Το νερό της πηγής Γουράδων με το οποίο υδροδοτούνταν οι Κυνοπιάστες, αδιάκοπα από το 1927 έως τις 3 Σεπτεμβρίου 2012, οπότε διακόπηκε η παροχή του λόγω μόλυνσης, θα είναι ξανά στις βρύσες του χωριού, αλλά και του γειτονικού Αη Προκόπη.

Για την ευτυχή αυτή εξέλιξη χρειάστηκαν αγωνιώδεις προσπάθειες και πιεστικές ενέργειες προς την ΔΕΥΑΚ, τόσο του Προέδρου της Δημοτικής Κοινότητας Θωμά Σούλου, που από μηνών είναι και μέλος του Δ.Σ. της επιχείρησης αυτής, όσο και του αντιπροέδρου της κοινότητας Σπύρου Αλαμάνου, ο οποίος άσκησε, με το δικό του μοναδικό τρόπο, ασφυκτική πίεση για τη λύση που τελικά δίνεται αυτές τις μέρες.

Σε τί συνίσταται η λύση

Η λύση που δίνεται για την αποκατάσταση της υδροδότησης με το εξαιρετικής ποιότητας νερό των Γουράδων, είχε δύο στάδια.

Το πρώτο αφορούσε την πληρέστερη δυνατή στεγανοποίηση του φρεατίου της πηγής, έτσι ώστε να απομακρυνθεί ο κίνδυνος αναμόλυνσης του νερού από την είσοδο τρωκτικών και κατά δεύτερο λόγο τον καθαρισμό και αποψίλωση του χώρου γύρω από την πηγή, που ήταν γεμάτος φωλιές τρωκτικών. Οι εργασίες αυτού του σταδίου εξελίχθηκαν πέρσι κατά τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο και ως προς τον καθαρισμό θα πρέπει να επαναλαμβάνεται τακτικά.

Το δεύτερο στάδιο αφορά την προμήθεια, εγκατάσταση και λειτουργία ειδικού μηχανισμού στη δεξαμενή, στην Αγ. Παρασκευή (φωτο πάνω), μέσω του οποίου, εξασφαλίζεται η παροχή πόσιμου νερού, με τις προβλεπόμενες προδιαγραφές υγιεινής.

Τι κάνει ο μηχανισμός

Ο μηχανισμός που εγκαταστάθηκε στη δεξαμενή, περνάει το νερό της πηγής Γουράδων μέσα από δύο διαδοχικά φίλτρα (φωτο αριστερά) και στη συνέχεια, μέσα από μια συσκευή στην οποία ειδική λάμπα με ακτινοβολία UV, το αποστειρώνει (φωτο δεξιά). 

΄Ετσι διασφαλίζεται η ποιότητα του πόσιμου νερού από κάθε άποψη για να δοθεί με ασφάλεια και αξιοπιστία στην κατανάλωση.

Για την επιβεβαίωση της καταλληλότητας του νερού και της επιτυχούς λειτουργίας του συστήματος, έγιναν και θα επαναληφθούν μικροβιολογικές εξετάσεις του νερού, στην πηγή, στη δεξαμενή και στις βρύσες, αφού προηγηθεί απολύμανση με χλώριο, που είναι απαραίτητη, ειδικά για το επί μήνες, εκτός λειτουργίας δίκτυο.

Έτσι έχοντας τα πράγματα, όλα δείχνουν ότι η μάχη για την επαναλειτουργία του δικτύου παροχής πόσιμου νερού από την πηγή Γουράδων, μετά από μακρές και αγωνιώδεις προσπάθειες, έχει κερδηθεί και από την επόμενη βδομάδα θα ρέει ξανά - εκτός απροόπτου - στις κοινόχρηστες βρύσες το νερό – «αγιάσμα».

Στο ερώτημα, γιατί απαιτήθηκαν 11 μήνες για να δοθεί η λύση που δόθηκε, ενώ θα αρκούσε διάστημα το πολύ μιας εβδομάδας, η απάντηση έχει πικρό φορτίο.

Απλά αυτή είναι η ενιαία ΔΕΥΑΚ, του «καλλικράτειου» Δήμου, που, εκτός από τα εσωτερικά τεράστια εγγενή προβλήματα με τη συγκρότηση και λειτουργία της αλλά και τα οικονομικά της, είναι αλήθεια, έχει ν’ αντιμετωπίσει και αναρίθμητα προβλήματα με τις εγκαταστάσεις ευθύνης της σ’ ολόκληρο το νησί. Είναι, στην κυριολεξία, ένα χάος…

Σ’ αυτές τις συνθήκες, η επίλυση του προβλήματος συνιστά πραγματικά μια μεγάλη επιτυχία!

Πόσο κόστισαν οι 11 μήνες

Μια χονδρική εκτίμηση του κόστους της αγοράς νερού για να πιούμε και να μαγειρέψουμε, οι 2.300 κάτοικοι της κοινότητας Κυνοπιαστών, (χωρίς να υπολογίσουμε τον Αη Προκόπη και το πλήθος των επισκεπτών που έπαιρνε νερό), με μέση κατ’ άτομο κατανάλωση 3 λίτρων την ημέρα, οδηγεί σε εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Η ημερήσια κατανάλωση φτάνει τα 6.900 λίτρα και το μήνα τις 207.000 λίτρα.

Στους 11 μήνες, η ποσότητα, με τους μετριοπαθείς αυτούς υπολογισμούς, ανέρχεται σε 2.277.000 λίτρα, που αν τα χωρίσουμε σε 9λιτρα (έξι μπουκάλες) τότε καταναλώσαμε 253.000 εξάδες νερού. Με μέσο όρο κόστους το 1,5 ευρώ η εξάδα, το συνολικό κόστος έφτασε το ποσόν των 379.000 ευρώ!

- Ποιό είναι το κόστος των παρεμβάσεων στην πηγή και τη δεξαμενή; 

Δεν υπερβαίνει συνολικά τις 5.000 ευρώ! Και αυτό, στην πιο δύσκολη περίοδο της τελευταίας 40ετίας…

Και τώρα τί;

Όλα αυτά, τώρα δείχνουν πως αποτελούν παρελθόν, που πρέπει να ξεπεράσουμε βλέποντας μπροστά. Χωρίς όμως να ξεχνάμε την μακρά περιπέτειά μας, από την οποία προκύπτει το διδακτικό μήνυμα ότι πρέπει κι εμείς ως κοινωνία και ως πολίτες, να έχουμε την έγνοια για ό,τι αφορά τη ζωή μας. Να μην επαναπαυόμαστε και να μη θεωρούμε τίποτε πλέον δεδομένο. Να προβληματιζόμαστε. Να ανησυχούμε. Να συμμετέχουμε σε κάθε συλλογική προσπάθεια. Να είμαστε εθελοντές σε κοινές δράσεις, όταν μάλιστα χρειάζεται να καλύψουμε αδυναμίες και ανεπάρκειες των οργανισμών που υπηρετούν κρίσιμους τομείς της ζωής μας, όπως καληώρα το νερό.

Τα σημειώνω αυτά, γιατί η λύση που δόθηκε στο πόσιμο νερό, δεν είναι «μία κι έξω». Χρειάζεται συντήρηση, φροντίδα. Έχει ανάγκη το διαρκές ενδιαφέρον όλων μας.

Έτσι πρέπει να βλέπουμε – στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί – και άλλα ζητήματα του χωριού μας, όπως η λειτουργία των αντλιοστασίων και των δικτύων της ύδρευσης και αποχέτευσης. Η λειτουργία του Βιολογικού Καθαρισμού των λυμάτων. Η καθαριότητα των κοινοχρήστων χώρων που είναι αποτέλεσμα της δικής μας συμπεριφοράς και βεβαίως η αποκομιδή των απορριμμάτων που γίνεται από την υπηρεσία του Δήμου.

Και πολλά ακόμη που δεν είναι της παρούσας...