Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Παραγωγή τσίπουρου, πριν 543 χρόνια, στην Κέρκυρα, από τον κάτοικο Κυνοπιαστών Φίλιππο Σκορδίλη!

Καθώς η Κέρκυρα γεμίζει τσιπουράδικα, όπως και ολόκληρη η χώρα, το τσίπουρο έχει υποκαταστήσει σε μεγάλο ποσοστό, άλλα εισαγόμενα οινοπνευματώδη ποτά. Είναι εγχώριο προϊόν σε πολύ χαμηλότερη τιμή και έχει γίνει τελευταία δημοφιλής επιλογή συνοδευόμενο κατά κανόνα από ποικίλους μεζέδες.
Στην Κέρκυρα, το τσίπουρο που καταναλίσκεται, εισάγεται σχεδόν στο σύνολό του από την απέναντι ελληνική ενδοχώρα, σε διάφορες ποιότητες, από επώνυμους και ανώνυμους παραγωγούς και εμπόρους με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Η εντύπωση ωστόσο ότι η παραγωγή του τσίπουρου, είναι ξένη προς την Κέρκυρα, υπόθεση, είναι μάλλον εσφαλμένη, καθώς μικροποσότητες παράγονταν πάντα στο νησί μας. Σε ορισμένα, μάλιστα, χωριά, υπάρχει ζωντανή η ανάμνηση της παραγωγής τσίπουρου, κάτι που επιχειρούν και μερικοί στις μέρες μας να αναβιώσουν.
Ένα ωστόσο, έγγραφο από τα Αρχεία Ν. Κέρκυρας (φάκελος πράξεων νοταρίου  Κερκύρας 1472 – 1473, Ιωάννη Χοντρομάτη) μας πληροφορεί μέσα από μία χρεωστική ομολογία, ότι παραγόταν τσίπουρο στο χωριό Κυνοπιάστες και η παραγωγή του, στην πράξη αυτή, διατίθεται για εξόφληση χρέους του Κυνοπιαστινού παραγωγού Φίλιππου Σκορδίλη, προς τον Εβραίο της πόλης (πιθανότατα στην Κορυφώ, εντός των τειχών του Παλιού Φρουρίου) Μιχαήλ Σαγιούλην!



Η πράξη αυτή φέρει ημερομηνία 2 Ιανουαρίου 1473, δηλαδή 20 χρόνια μετά την Άλωση της Πόλης και ενώ στο νησί διανύαμε τον πρώτο αιώνα της ενετοκρατίας.
Παραθέτουμε το κείμενο του πρωτοτύπου (φωτο πάνω), με την διατύπωση της εποχής:
2 Ιαν. 1473. Τη αυτή ημέρα κυρ Φίλιππος ο Σκορδίλης από χωρίον των Κυνοπιαστών παρών σωματικώς ωμολόγησεν και είπεν ότι χρεωστεί δούναι προς τον παρόντα Ιουδαίον Μιχαήλ Σαγιούλην κρασίν μούστον μέτρα πέντε και το τζίπουρον αυτού και να του το λαγκερήση τον ερχόμενον τρύγον της ινδικτιώνος ζ’. Υπό μαρτυρίας κυρ Νικολάου Κουρτελέση και Δημητρίου Μωραϊτη.
Το κείμενο αυτής της χρεωστικής ομολογίας, δημοσιεύτηκε στην από τους Ιωάννη Μ. Κονιδάρη και Γεώργιο Ε. Ροδοκαλάκη, έκδοση της Ακαδημίας Αθηνών «Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ιστορίας του ελληνικού δικαίου» τ. 32 – Αθήνα 1996.
Αντίγραφο του πρωτοτύπου διέθεσε, προ ετών, στην ΕΣΤΙΑ ΚΥΝΟΠΙΑΣΤΩΝ, ο ερευνητής - δικηγόρος Δημήτριος Γ.-Ε. Καρύδης και την απόδοση του δυσανάγνωστου πρωτοτύπου μας διέθεσε ο ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας  Τέλλος Πανδής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου