Με τη λύση της πολιορκίας της Κέρκυρας από τους Οθωμανούς Τούρκους, στις 11 Αυγούστου του 1716, δεν τέλειωσαν τα βάσανα για όλους τους Κερκυραίους, καθώς φεύγοντας οι Τούρκοι πήραν από τα ανυπεράσπιστα χωριά της Μέσης και της Βορειοανατολικής Κέρκυρας μεγάλο αριθμό σκλάβων που – κατά την προσφιλή τους τακτική - τους πούλησαν στα σκλαβοπάζαρα. Ένα μέρος απ’ αυτούς, κυρίως γυναικόπαιδα πουλήθηκαν σκλάβοι στο Τούνεζι (Τύνιδα) της Μπαμπαριάς, όπου υπέφεραν τα πάνδεινα και πολλοί για να γλυτώσουν τα μαρτύρια, τούρκεψαν.
Μια γυναίκα,
ωστόσο, η Μαριετούλα, κατάφερε 20 μήνες μετά, στις 6 Απριλίου 1718, να στείλει μια
συγκλονιστική επιστολή στον άντρα της Λορέντζο
και τους άλλους δικούς της, στην Κέρκυρα (πιθανόν στις Νυμφές), όπου περιγράφει
τα όσα συμβαίνουν στο Τούνεζι και ικετεύει να πουλήσουν ό,τι έχουν και δεν
έχουν για να μαζέψουν χρήματα με τα οποία να γλυτώσουν την ίδια και τα δύο της παιδιά
από τη σκλαβιά, ξαναγοράζοντάς τους. Σημειώνει δε χαρακτηριστικά ότι «δεν
βαστούμε πλια τις ξυλιές και τις βρισιές» και ότι «μας βάζουνε μέρα νύχτα στο σουβλί
να μας τουρκαίψουνε».
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΕΤΟΥΛΑΣ
Ολόκληρη η
επιστολή που βρίσκεται στο φάκελο των Μεγάλων Πρωτοπαπάδων, τομ. 24 σελ. 126-127
στα Αρχεία Ν. Κερκύρας και αναφέρεται στο βιβλίο «Το ασέδιο των Κορυφών 1716» του Κερκυραίου γιατρού – ερευνητή Γ. Αθανάσαινα,
Μακεδονικές Εκδόσεις, Αθήνα 2001, αναφέρονται κατά την διατύπωση του πρωτοτύπου
τα εξής:
«Από εμένα
τη σιμβήα σου την Μαριετούλα εις εσένα άνδρα μου Λορέντζο πολλά και ακρηβά σαι
χαιραιτώ και η θυγατέρα σου ει Μαρία και ο γιο σου Αντόνις πολλά και ακριβά σαι
χαιρετούν και φιλούν το χέρι σου. Και θέλει ξαίρεις πος είμαστεν στην Μπαρμπαριά
σκλάβη στο Τούνεζη και είμαστεν με τα πεδιά σέναν αφέντη και έχομεν την ηγίαν
ενσόματι την δεν ψιχήν κυρίος.
Είδεν τον
αδελφόν μου τον Σπίρο με το αρχοντικό του ακρηβά χαιρετούμεν, τον Αντονάκι με το
αρχοντικό του πολλά χαιρετούμεν και την μάνα του την μπαπαδιά ακριβά χαιρετούμεν,
τον Αθανάσι με ταδέλφια του πολλά χαιρετούμεν, τη νήφι μου τη Νικολαίτα πολλά
χαιρετώ. Στο μπρόγονό μου τον Σπίρο και τη γηνέκα του τη Λούλα πολλά χαιρετούμεν,
την θήα μου την Αγκέλα την κγαλή τον μπεδιό μου πολλά χαιρετούμεν.
Και θέλι
ξαίρις πος το ψιχοπέδει σου ο Γιοργάκις ετούρτεψε. Το Γιάνι το ξάδερφό μου
χαιρετούμεν και θέλει ξαίρεις πος ετουρκέψανε τα πεδιά σου ει γυναίκα σου Στέλα
και κάμε κυβέρνισι να την βγάλεις γαμπρέ μου.
Δίμο χαιρετό
σε με την αδελφί μου την Λενέτα με όλη σου την φαμελιά και το γαμπρό μου το
Τζορτζή με την αδελφή μου και την φαμελιά του ακριβά χαιρετούμεν. Και τον Γιανάκιν
τον γαμπρό μου με την αδελφί μου με τη
φαμελιά του πολλά χαιρετούμεν.
Και να
κάμετε εις το όνομα του Θεού και δια την αειπάρθενον και Θεοτόκον Μαρία να με
ξαιγλητόσετε απ την σκλαβιά και απετούτον τον γκόσμο. Να μι μας αφίκετε να
βουλίσομεν και χαθούμεν ψιχή ται και σόματι και διατή μας βάζουνε μέρα νύχτα
στο σουβλί να μας τουρκαίψουνε και ο θεός να μας στεραιόνη.
Θέλη ξαίρετε
πος απέθανεν ει Αντζούλα και το πεδί της το θηλικό και το αρσενικό
ετουρκαίψανε.
Ανδρα μου
παρακαλό σε να μην μας αφήναιτε να χαθούμεν και ότι και αν έχομεν μι ληπιθής
τήποτης μόνο πούλησε χάρησε ζήτηξαι σε εδικούς σε ξένους δια να μας εβγάλις απεδό
απετον καταραμένο κόσμο.
Δεν μπορό να
σας γράφο πολή λογίες. Όλη η σκλάβι που εφέραναι στην Μπαρμπαριά ει μισί
ετουρκαίψανε διατί δε βαστούμεν πλια της ξιληές και τις βρισηές.
Ο άνθροπος που
σας φέρνη την γραφή είναι καλός και εμπιστεμένος χριστιανός και κάμετε με το
λόγου του ότη θέλετε.
…………………………………………………………………………………
Σε παρακαλό
να με αποκρίσις.
Χαιρετό σας και
φιλό το χαίρι σου, την κγιράτζα την μάνα σου και το σιορ Γιακουμέτο και τη
σιόρα την αδελφί σου πολλά και ακριβά σας χαιραιτό και να κάμις δια την ψυχή
τον ακριβό σου γούστο. Να μας αγιοτάρις δια όνομα του θεού ταύτα και ει χρόνι σας
πολί.
1718, απριλίου 6, Τούνεζι τις Βαρβαριάς
Μαριετούλα
γράφο και σας ξαναχαιρετό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου