Εξαιρετικό μελωδικό διήμερο στους Κυνοπιάστες από τα μουσικά σύνολα της τοπικής ενορίας

΄Ενα εξαιρετικό μουσικο – χορωδιακό διήμερο, μοναδικό στο είδος του για χωριό της Κέρκυρας, διοργάνωσαν και παρουσίασαν τα μουσικά σύνολα της Ενορίας Υ.Θ. Ελεούσας Κυνοπιαστών, στο προαύλιο της εκκλησίας, την Κυριακή 20 και τη Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014, αναδεικνύοντας ένα εντυπωσιακό δυναμικό που έχει «συστρατευτεί» στην όλη προσπάθεια, με συμμετοχές από την ευρύτερη περιοχή και τα γύρω χωριά.

Ειδικότερα, την Κυριακή, η Παιδική Χορωδία της Ενορίας (Παιδικό και Προπαιδικό Τμήμα) με περ. 70 παιδιά, υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Δήμητρας Καλογεροπούλου, ερμήνευσε εξαιρετικά, σειρά γνωστών και αγαπημένων τραγουδιών του Μάνου Χατζιδάκι, αποσπώντας επάξια το θερμό χειροκρότημα του κοινού που είχε κατακλύσει το χώρο της συναυλίας.

Δύο από τα τραγούδια του προγράμματος ερμήνευσαν ποιοτικά και συγκινητικά οι, πρόσφατα αποφοιτήσασες από το Λύκειο – υποψήφιες για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ΄Αννυ Πουλημένου και Φωτεινή Φαγογένη (φωτο δεξιά), ενώ δύο ακόμη τραγούδια, η καθηγήτρια φωνητικής, μέτζο σοπράνο Σταματίνα Καρύδη. Στο αρμόνιο συνόδευσε η Σοφία Παναγιωτοπούλου.

Την παρουσίαση της συναυλίας έκανε η ΄Αντζελα Τσολάκη.

Κιθαράτα με Φωνητικό Σύνολο

Την Δευτέρα ήταν η σειρά της Κιθαράτας της Ενορίας, ενός τμήματος εγχόρδων στο οποίο διδάσκουν οι Σπύρος και Νίκος Μερτύρης.

Είκοσι παιδιά – αγόρια και κορίτσια – είχαν την ευκαιρία, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, να παρουσιάσουν  ένα πρόγραμμα γνωστών δημοφιλών τραγουδιών, από την  απόδοση των οποίων αποκαλύπτεται και το υψηλό επίπεδο των γνώσεων που έχουν αποκτήσει κατά την φοίτησή τους στο μουσικό αυτό τμήμα.

Το νέο στοιχείο στη φετινή συναυλία των παιδιών της Κιθαράτας ήταν ότι συνοδεύτηκαν από το Φωνητικό Σύνολο Χορωδών της Ενορίας, που απέδειξε πόσο καλλιεργημένες φωνές διαθέτει αλλά και τις εξαιρετικές δυνατότητες του έχουν τα μέλη της. Πρόκειται για το πρώτο του είδους εγχείρημα  των χορωδών της Ενορίας, που ανοίγει λαμπρές προοπτικές να αναδειχτεί σ’ ένα χορωδιακό σχήμα υψηλών απαιτήσεων.

Τη συναυλία διηύθυνε με το δικό του μοναδικό τρόπο, ο Σπύρος Μερτύρης, στο αρμόνιο συνόδευσε η Κατερίνα Σάκκου, στο ακορντεόν ο Κωστής Γλυκιώτης, ενώ την παρουσίαση έκανε η Ουρανία Μάζη.

Το κοινό χειροκρότησε θερμά τους νεαρούς μουσικούς αλλά και τις και τους χορωδούς για την εξαιρετική μελωδική τους απόδοση.

Παρουσίες

Στα εκδηλώσεις της ενορίας έδωσαν το «παρών», ο νέος Δήμαρχος Κέρκυρας Κώστας Νικολούζος, ο εφημέριος των Κυνοπιαστών που εμπνεύστηκε, καθοδηγεί και στηρίζει τα μουσικά σύνολα της ενορίας του, Αρχιμ. Χρυσόστομος Κουτσούρης, ο εφημέριος της Καμάρας π. Ανδρέας Μαζαράκης, ο απερχόμενος πρόεδρος της Δ.Κ. Κυνοπιαστών Θωμάς Σούλος, ο νέος πρόεδρος Μενέλαος Αρβανιτάκης, ο πρώην Γ.Γ. της Περιφέρειας Κ. Γεωργαλίδης, ο πρώην Νομάρχης και Δήμαρχος Στέφ. Πουλημένος, ο πρώην Δήμαρχος Τάκης Καρύδης, οι Πρόεδροι της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών Αντώνης Πουλημένος, της ΕΣΤΙΑΣ Ιστορίας και Πολιτισμού Κυνοπιαστών Γιώργος Ανυφαντής, της Ενωσης Χορωδιών Κέρκυρας Αντώνης Μάμαλος, οι Μαέστροι των Φιλαρμονικών Κυνοπιαστών Σπύρος Νίκας και Σκριπερού Σπύρος Ρουβάς κ.α.

Το πανηγύρι για τ’ Αγιού το Θαύμα, στα Τζερά των Κυνοπιαστών, πριν πολλά, πολλά χρόνια...

Από το πανηγύρι τ' Αγιού, στα Τζερά, πιθανότατα το 1918. Συρτός χορός σε ρυθμό μάλλον πιό αργό απ' αυτόν που χορεύουμε σήμερα. Ο άντρας του χορού κάνει φιγούρες (τσαλιμάκια) στο κέντρο (δεξιά). Οι γυναίκες, άλλες με παραδοσιακές τοπικές ενδυμασίες κι άλλες με ευρωπαϊκές. Οι πρώτες με τορκό χωρίς λουλούδια και φτερά (αυτά μπήκαν αργότερα...)  - Φωτο από τη συλλογή του Προκόπη Α. Καφαράκη, από την Καμάρα.

Το μικρό πανηγύρι που οργανώνεται κάθε χρόνο με την ευκαιρία της γιορτής του Θαύματος του Αγίου Σπυρίδωνα (θεραπεία τυφλού Θεόδωρου), μπροστά στην ομώνυμη μικρή εκκλησία των Κυνοπιαστών και στο οποίο συμμετέχουν κατά κανόνα μόνο κάτοικοι του χωριού, παλαιότερα ήταν ένα μεγάλο και φημισμένο πανηγύρι.

Πιο συγκεκριμένα, το πανηγύρι αυτό, ελλείψει κατάλληλων χώρων κοντά στην εορτάζουσα εκκλησία, γινόταν μέχρι και τα μέσα της 10ετίας του 1960, (δηλ. πριν 50 χρόνια) στη διασταύρωση στα Τζερά (παλιότερα Γλυντζερά), με τη συμμετοχή πλήθους κατοίκων και από τα γύρω χωριά.

Συρτός χορός στο πανηγύρι της γιορτής του θαύματος τ' Αγιού, στα Τζερά των Κυνοπιαστών, πιθανότατα το 1918. Διακρίνονται στο βάθος στρατιωτικοί, Γάλλοι ή Σέρβοι, που ήταν εδώ στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. -  Φωτό από τη συλλογή του Προκόπη Αρ. Καφαράκη, από την Καμάρα.

Όπως μαρτυρεί στην ΕΣΤΙΑ, ο 85χρονος Κυνοπιαστινός Γιάννης Γ. Ανυφαντής (Μπρέτζας), το πανηγύρι αυτό μάζευε τόσο κόσμο που γινόταν δύο και τρεις χοροί, με ορχήστρες που ερχόνταν ακόμη και από το Όρος. Ανάφερε χαρακτηριστικά ότι θυμάται την ορχήστρα του πατέρα του Γιώργου Χονδρογιάννη (Μπεζερή) από το Σωκράκι, που αφού συμμετείχε στο μεγάλο επίσης πανηγύρι του Αη Προκόπη, διέμενε τις ενδιάμεσες μέρες φιλοξενούμενος στους Κυνοπιάστες, για το πανηγύρι του Αγίου Σπυρίδωνα!

Άλλη ορχήστρα που αναφέρεται στα τελευταία χρόνια διοργάνωσης εκεί του πανηγυριού, ήταν αυτή των αφελφών Ζωχιού (Μπάρακα) από τους Αγίους Δέκα. 

Δεν έλειπαν βεβαίως και οι Κυνοπιαστινοί οργανοπαίχτες (στο βιολί και την κιθάρα) που δεν ήταν λίγοι. Αναφέρονται τουλάχιστον δέκα (10) Κυνοπιαστινοί οργανοπαίχτες που η συμμετοχή τους εκτός από τα πανηγύρια έχει καταγραφεί σε γάμους και άλλες τοπικές γιορτές.

Από το ίδιο πανηγύρι, ίσως ακόμη παλαιότερη. Βρακοφόρος ο χορευτής στο κέντρο, με τις τοπικές ενδυμασίες οι γυναίκες, από τις οποίες, οι δύο πρώτες φορούν πλήθος χρυσών κοσμημάτων, στη μπουστίνα (πρωτοχορεύτρια) ή στην γρέκα (στη δεύτερη του χορού). - Φωτο από τη συλλογή του Κώστα Πρ. Πουλημένου (Τζώρου).

Σημειώνεται ότι η ταυτόχρονη παρουσία περισσότερων της μιας ορχηστρών, στα πανηγύρια, ήταν επιβεβλημένη από το γεγονός ότι δεν υπήρχαν μεγαφωνικές εγκαταστάσεις και δεν υπήρχε κεντρικός διοργανωτής τους. Οι οργανοπαίχτες, πληρωνόταν από αυτούς που ζητούσαν (παράγγελναν) το χορό για τους ίδιους, τις οικογένειές τους, τους συγγενείς και τους φίλους τους.

Οι έχοντες καφενεία στο χωριό, έφτιαχναν παβιόνια (ξύλινες πρόχειρες κατασκευές) με τη χρήση και λευκών συνήθως υφασμάτων, για να εξυπηρετήσουν το κοινό με κρασιά, μπύρες, αναψυκτικά και νερό, ενώ παρακεί, τα αρνιά άφθονα γύριζαν στις ξύλινες σούβλες με το χέρι, επί ώρες για να ψηθούν.

Φτωχοί οι κάτοικοι του χωριού, αλλά λίγα χρήματα για να συμμετάσχουν στο γλέντι δύο - τριών πανηγυριών το χρόνο, τα έβρισκαν, στερούμενοι ενδεχομένως από τη ζωή τους, καθώς δεν είχε άλλες ευκαιρίες διασκέδασης.

Από τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που έχουν διασωθεί, προκύπτει ότι στα πανηγύρια οι χωρικοί πήγαναν φορώντας τα γιορτινά τους ρούχα και οι γυναίκες στολίζονταν και με όσα κοσμήματα διέθεταν.

Όπως σε όλα τα πανηγύρια, έτσι και σ’ αυτό του Αγ. Σπυρίδωνα στα Τζερά, ήταν και τόπος συνάντησης, γνωριμιών πολλές από τις οποίες κατέληγαν σε έρωτες και γάμους, με ή χωρίς προξενειό. Οι ανύπαντρες κοπέλλες πήγαιναν πάντα στα πανηγύρια "προς ιδείς" δηλαδή για να τις δουν, οι ενδιαφερόμενοι. Προς ιδείν!
Κάτι έχει απομείνει απ' όλα αυτά και στα σημερινά πανηγύρια...