Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

1914: Το ποτάμι της Χρυσίδας και η ευρύτερη περιοχή, σε πρωτοσέλιδο κείμενο, στην αθηναϊκή εφημερίδα ΣΚΡΙΠ

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περιγραφή του μικρού ποταμιού της Χρυσίδας των Κυνοπιαστών και της ευρύτερης περιοχής, έρχεται ξανά στο φως, 101 χρόνια από τότε που γράφτηκε και δημοσιεύτηκε, στον αθηναϊκό τύπο, με την υπογραφή «Σπύρος Κερκύρας». Και τούτο χάρη στον καλό φίλο Σπύρο Σ. Κρητικό από το Γαστούρι, που βρήκε και είχε την καλοσύνη να μας αποστείλει, το πρωτοσέλιδο της ιστορικής εφημερίδας ΣΚΡΙΠ, της πρωτεύουσας, με αρ. φύλλου 7.396 και ημερομηνία 27 Δεκεμβρίου 1914.
Η περιγραφή του ποταμιού της  Χρυσίδας, που γίνεται ολόκληρη στο κάτω μέρος της 1ης σελίδας περίπου ως επιφυλλίδα, συνυπάρχει με πολύ «βαριές» ειδήσεις της εποχής που συμπίπτει με την πρώτη φάση του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά την οποία, όπως διαβάζουμε, «Αυστριακοί  και Γερμανοί θα εισβάλουν εις Σερβίαν» ενώ «Οι Ρώσοι βαδίζουν εκ τριών σημείων εις Βουδαπέστην». Στο ίδιο πρωτοσέλιδο εικονίζεται «Ο Βασιλεύς της Αγγλίας επί του πεδίου της μάχης» ενώ περιγράφεται « Η ανάμειξις της Ιαπωνίας εις τον ευρωπαϊκόν πόλεμον».
Σε ό,τι αφορά την περιγραφή του μικρού ποταμιού μας, γίνεται λόγος για τη δυνατότητα να το διαπλεύσει κανείς με μικρή βάρκα, γνωστή ως κορίτο, αναφέρεται ο νερόμυλος (του Α. Παϊπέτη) η καλλιέργεια της τοπικής φράουλας, περιγράφεται η πλούσια βλάστηση, η χλωρίδα και η πανίδα της περιοχής και η μοναδική ομορφιά του τοπίου.

Το κείμενο για τη Χρυσίδα

Αναλυτικά το κείμενο του άγνωστου σε μας Σπύρου Κερκύρα, αναφέρει:
Αθηναϊκή εφημερίδα ΣΚΡΙΠ (α.φ. 7.396) – Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 1914 (πρωτοσέλιδο!)

ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑΝ ΚΕΡΚΥΡΑΝ
ΧΡΥΣΙΔΑ
Ο νερόμυλος του Παϊπέτη στη Χρυσίδα (1955)
Της Χρυσίδος το νερό αφού κινήση το νερόμυλο και ποτίση τα περιβόλια, που βγάνουν τες φράουλες, και όλα εκείνα τα ωραία φρούτα, σχηματίζει ένα ποταμάκι μικρό, μικρό, που χωρίς να φαίνεται καν το ρέμμα του, περπατά μέσα στους αγρούς και χύνεται εις του Χαλικιόπουλου τη λίμνη. Ο κορίτος (1) χωράει σαυτό το αφάνταστου μικρότητος ποταμάκι και μπορεί κανείς να προχωρήση μέτρα πολλά από τη λίμνη μέσα στην ξηρά. Το δρόμο του δεν ανακόπτουν παρά μόνο τα υδροχαρή φυτά που απλώνουν τους πλοκάμους των και τους συμπλέκουν από τας δύο όχθας, πλοκάμους κοβομένους από του κορίτου το δρόμο ή και κάποτε όταν αντιστέκονται από καμμιά του ακοντίου κουπιά. Οι νυμφαίες(2) με τα άσπρα άνθη τους, επιπλέουν σε όλο το διάστημα του νερού και δίνουν το χέρι στην αδελφή των κατά την ασπράδα και το άρωμα, τη μυριανθισμένη χελιδρονιά, την αγράμπελη που ετραγούδησεν ο Βαλαωρίτης. Τα δένδρα των περιβολιών ανθισμένα. Τα μέρη των χωραφιών, που αναπαύονται γεμάτα όλων των χρωμάτων λουλούδια. Σε τέτοιο περιβάλλον ο περίπατος αυτός του κορίτου αποβαίνει κάτι τι αφάνταστον, κάτι που υπερβαίνει τον ιδανισμόν και αυτών ακόμη των θελόντων μόνον να φαντάζωνται το ωραίον.
Η ροή του ποταμιού της Χρυσίδας κατά την άνοιξη
Και το ποταμάκι όσο προχωρεί προς την πηγήν, τόσο πλημμυρίζεται από νυμφαίες, τόσον οι όχθες του γίνονται ανθόσπαρτες, τόσον ο δρόμος του εμποδίζεται από λουλούδια. Και στο τέλος, αφού με το ακόντι που το ωθεί διαρκώς προς τα εμπρός, καταντά η διάβασις αδύνατος, μένει κανείς κουρασμένος από της φύσεως την παραγωγήν όσον και από τον διαρκή πόλεμον προς τα άνθη. Δεν ξέρω αν είνε πολλά μέρη στον κόσμο που για να προχωρήση κανείς σε δύο μέτρα πλάτος ποταμιού, χρειάζεται τόσος αγών, είνε όμως βέβαιον ότι και των λουλουδιών το πλήθος, πουθενά δεν θα υπάρχη εις τόσην ποικιλίαν, τόσην έκτασιν, τόσην δύναμιν.
Το λουλούδι δύναμις! Εις την Κέρκυραν συμβαίνει και αυτό. Από το Κανόνι, όταν κατωβή κανείς εις την λίμνην και προχωρήση εκ του ιχθυοτροφείου το παράπηγμα, θα απαντήση του Στέλιου την αγαθοτάτην μορφήν. Είνε του ιχθυοτροφείου ο αφέντης. Πρόθυμος να δώση τον μικρόν κορίτον δια τον περίπατον και με το ακόντι διαρκώς σπρώχνοντας, θα φθάση ως του ποταμιού τας εκβολάς. Πλέοντας την λίμνη θα ανησυχήσει τους πελεκάνους και ερωδιούς που αναπαύονται στα μικροσκοπικά νησάκια. Θα τους ιδή από μακρυά απλώνοντας τα μεγάλα φτερά των και τρεπομένους εις φυγήν προ των ταραξιών της ησυχίας των. Παπιά και τουρλιά κατά σμήνη θαντιληφθή πετώντα δεξιά και αριστερά, ενώ κάπου κάπου ανήσυχος κέφαλος θα πετάει από τα γαλανά και ήσυχα νερά, για να κάμη επιτέλους και κάποια ταραχή σαυτή την απόλυτο της λίμνης γαλήνη.
Η γέφυρα Περάματος - Κανονιού περί το 1938, (δεν υπήρχε το 1914)
Το Ποντικονήσι με τα κυπαρίσσια του, της Βλαχέρνας το μοναστήρι με τα κατάλευκα σπίτια του, από ψηλά το Γαστούρι με το παλάτι της ποιητικής Εκείνης όσω και μεγάλης ψυχής, που το έχτισε, για να φιλοξενήση κατόπιν Εκείνον που προώρισεν η τύχη να γράψη νέας σελίδας εις την ιστορίαν και ναλλάξη τα όρια των λαών και των κρατών, από την άλλη άκρη το μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων που ησυχάζουν τόσες της Κερκύρας αρχόντισες, το νεκροταφείο με το άσπρο των μνημείων του, διαφαινόμενον μέσα εις την πλουσιωτάτην φυτείαν των κυπαρισσιών και κατόπιν το διαρκές πράσινο των αλυκών που σαν συνέχεια του γαλανού της λίμνης, όλα αυτά ως εισαγωγή, τρόπον τινά, εις τον ποιητικό του ποταμιού περίπατο, προετοιμάζουν το βλέμμα, που θα κουρασθή μέσα εις τόσων λουλουδιών πλούτον.
Και ο κορίτος προχωρεί, περνάτες πρώτες γούβες τες γεμάτες γαρίδα και φθάνει εις το γλυκύ νερό το πλημμυρισμένο από νυμφαίες, εις τες όχθες τες γεμάτες όλων των ποικιλιών λούλουδα. Απεκεί χρειάζεται αγών. Τα άνθη με το πλήθος των είνε εμπόδιο.
ΣΠΥΡΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Σημείωση: Η ορθογραφία είναι του πρωτοτύπου
1. Κορίτος = μικρή βάρκα, χωρίς καρίνα, για αβαθή νερά
2. Νυμφαίες = Νούφαρα

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Στους Κυνοπιάστες το ένα από τα 13 σπίτια στην Ελλάδα που θα ήθελες να μετακομίσεις ΤΩΡΑ!


Μας το είπαν αλλά δεν το πιστεύαμε… 
Ο λόγος για το ένα από "τα 13 σπίτια στην Ελλάδα που θα ήθελε κανείς να μετακομίσει τώρα", το οποίο, στα σχετικά δημοσιεύματα δημοφιλών site, αναφέρεται στους Κυνοπιάστες της Κέρκυρας, με το όνομα Plane House, ανάμεσα σε σπίτια της Φιλοθέης, της Πλάκας, της Μυκόνου κλπ.
Ως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουμε εντοπίσει το συγκεκριμένο σπίτι, καθώς, βρίσκεται (προφανώς) έξω από το χωριό, σε κάποια από τις πολλές κατάλληλες θέσεις των 4,5 τετραγωνικών χλμ. της έκτασης των ορίων της κοινότητας.
Στο δημοσίευμα αναφέρονται τα εξής:
Oταν οι Έλληνες αρχιτέκτονες έχουν έμπνευση. Σπίτια μοναδικά, σε πόλεις, νησιά, χωριά ακόμη και στην μέση του πουθενά
Τι γίνεται όταν η οικονομική δυνατότητα, συναντάει την αισθητική, την φαντασία και μοναδικά σημεία του ελληνικού τοπίου; Μικρά θαύματα αρχιτεκτονικής.
Στο WE του news247 ψάξαμε και συγκεντρώσαμε μερικά τέτοια, από όλη την Ελλάδα, και σας τα παρουσιάζουμε.
Ποιο είναι αλήθεια το αγαπημένο σας;
1.       Αλόνι, Αντίπαρος
2.      Φιλοθέη
3.       Σύρος
4.      Skolix Βόρεια Κέρκυρα (project)
5.      Σίφνος
6.      Αντίρριο
7.      Μύκονος
8.      Ψυχικό
9.      Θήβα
10.   Palco Factory (Οδός Πειραιώς), Αθήνα
11.     Plane House - Κυνόπιαστες, Κέρκυρα
12.    Πλάκα, Αθήνα
13.    Αίγινα

Πηγή: http://www.travelstyle.gr/portal/gr/destination_articles.php?dest_id=&id=33177

  • Η πρώτη πληροφορία ήρθε από τον Σπύρο Ν. Πουλημένο (Βάκη) που ζει στο Βόλο. Αυτός υποστηρίζει ότι (μάλλον θα) είναι το σπίτι - βίλλα του Βγενόπουλου, που βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου, πριν τα Πικουλάτικα Κυνοπιαστών. Είναι όμως έτσι;

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

Καλά Χριστούγεννα και εις ΄Ετη Πολλά

























Η γιορτή των Χριστουγέννων στην μικρή κοινωνία των Κυνοπιαστών, διατηρεί και σήμερα στοιχεία της γραφικότητας και της ζεστασιάς παλαιότερων εποχών. Ο οικισμός περιποιημένος και καθαρός με λιτό εορταστικό διάκοσμο (φωτο η πλατεία του χωριού). 
Τα παιδιά ανά ομάδες από το πρωί της παραμονής της μεγάλης γιορτής λένε από σπίτι σε σπίτι τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα, ενώ από το απόγευμα, τη σκυτάλη παίρνει η Φιλαρμονική Κυνοπιαστών, χωρισμένη σε δύο ή τρία τμήματα, στέλνοντας παντού το εορταστικό μήνυμα. Σε κάθε σπιτικό τα γλυκά και οι ξηροί καρποί έχουν όπως πάντα την τιμητική τους ενώ "πυρετώδεις" είναι οι προετοιμασίες για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, όχι σπάταλο όπως άλλοτε, αλλά γεμάτο χαρά και σε ζεστό οικογενειακό περιβάλλον.


Στην εκκλησία, ύμνοι, ευχές και κεράσματα


Η εκκλησία της Υ.Θ. Ελεούσας γεμίζει κόσμο στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία της Γέννησης, με κυρίαρχο το τροπάριο "Η Γέννησίς σου Χριστέ, ο Θεός ημών, ανέτειλε το φως..." από τον χορό ψαλτών της Ενορίας.


Αμέσως μετά, η Παιδική Χορωδία της Ενορίας σε διεύθυνση Δήμητρας Καλογεροπούλου, αποδίδουν κάλαντα από διάφορες περιοχές της χώρας μας (φωτο πάνω και βίντεο κάτω), ενώ εφημέριος και επίτροποι κερνούν στο προαύλιο του ναού, όλο το εκκλησίασμα, το παραδοσιακό μαντολάτο και το λικέρ μαστίχας, εν μέσω ευχών μεταξύ συγγενών, συγχωριανών και φίλων, συσφίγγοντας ακόμη περισσότερο τους δεσμούς που συνδέουν τα μέλη της τοπικής κοινωνίας. 


Το στοιχείο αυτό, εκτός των άλλων, συμβάλλει και στην εκδήλωση αισθημάτων αγάπης και αλληλεγγύης που μεταφράζονται σε συγκεκριμένες πράξεις - διακριτικές έως αφανείς - προς όσους έχουν ανάγκη αυτή τη δύσκολη εποχή που διανύουμε.
Τον σκοπό αυτό εξυπηρετεί και ο Ερανος της Αγάπης που διενεργείται αυτές τις μέρες σε όλες τις ενορίες, με ευθύνη της Ιεράς Μητροπόλεως.

Στόχος να καλυφθούν επείγουσες ανάγκες συνανθρώπων μας και να περάσουμε, ει δυνατόν όλοι, Καλά Χριστούγεννα κι έτσι να γιορτάζουμε εις ΄Ετη Πολλά!

Γιορτή με κάλαντα και τραγούδια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς

Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων (Σάββατο 26 Δεκ. 2015) τα δύο τμήματα της Παιδικής Χορωδίας της Ενορίας των Κυνοπιαστών συμμετείχαν σε εορταστική εκδήλωση στην κατάμεστη από κόσμο εκκλησία της Παναγίας.



Στην εκδήλωση που οργάνωσε η Πολιτιστική Επιτροπή της Ενορίας, απαγγέλθηκαν ποιήματα και διαβάστηκαν κείμενα με θέματα σχετικά με τις γιορτές, ενώ η Παιδική Χορωδία και το προπαιδικό τμήμα της, απέδωσαν μελωδικά, τραγούδια των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, από την Ελλάδα και διάφορες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. 
Τη διεύθυνση της χορωδίας είχε η μαέστρος Δήμητρα Καλογεροπούλου, ενώ στο πιάνο συνόδευσε η Μαρία Υφαντή.