Η ιστορία της εκπαίδευσης και του Δημοτικού Σχολείου των Κυνοπιαστών

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1826

Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Κυνοπιαστών με τους δασκάλους τους (Σχολικό έτος 1936 -37)

Α΄ ΛΑΤΙΝΟΚΡΑΤΙΑ (1266 -1797) – ΕΞΙ ΑΙΩΝΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

     Tην τύχη ολόκληρου του νησιού της Κέρκυρας, στους έξι αιώνες λατινοκρατίας (13ος - 18ος αι. με Ανδεγαυούς και Ενετούς) ακολούθησε, όπως ήταν φυσικό, το χωριό των Κυνοπιαστών της περιφέρειας Μέσης.

Η γλώσσα των ξένων κυρίαρχων είχε επιβληθεί ως επίσημη σε όλες τους τις κτήσεις στο Ιόνιο, παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοι στη συντριπτική τους πλειονότητα, μιλούσαν ελληνικά.

Ο Ελληνορθόδοξος Μητροπολιτικός θρόνος της Κέρκυρας είχε καταργηθεί και ο Καθολικός Αρχιεπίσκοπος πήρε την πρώτη θέση στην εκκλησιαστική τάξη. Οι ορθόδοξοι κάτοικοι είχαν ωστόσο εκκλησιαστικό τους ηγέτη τον “Μεγάλο Πρωτόπαπα”,  στον οποίο υπάκουε ο ορθόδοξος κλήρος.

Στα χρόνια της λατινοκρατίας δεν υπήρχε δημόσια εκπαίδευση, όπως καταγράφηκε αργότερα, τον 19ο αιώνα.

Οι γόνοι των πλούσιων οικογενειών του νησιού μάθαιναν με οικοδιδάσκαλους τα πρώτα τους γράμματα, κατά κανόνα στην Ιταλική γλώσσα και στη συνέχεια στέλνονταν για σπουδές σε διάφορες πόλεις της Ιταλίας. 

Οργανωμένη ελληνική εκπαίδευση δεν υπήρχε. Πολλές, ωστόσο, μεμονωμένες πρωτοβουλίες διδασκαλίας της ελληνικής, αναλήφθηκαν κατά καιρούς, χωρίς όμως συνέχεια. Ορθόδοξοι κληρικοί και μοναχοί δίδασκαν με τις πενιχρές τους γνώσεις, λιγοστά παιδιά, μεταδίδοντάς τους κάποια στοιχεία της ελληνικής γλώσσας. Ανάμεσά τους, αναφέρεται στα 1755, να δρα ως ελληνοδιδάσκαλος στους Κυνοπιάστες, ο ιερέας Ιωάννης Αγάθος.

Διαβάστε περισσότερα επιλέγοντας την στήλη ΙΣΤΟΡΙΚΑ του ιστότοπου