Κυνοπιαστινοί (-ινές) σε φωτογραφίες του Μεσοπολέμου, με την σφραγίδα της National Geographic Society (ΗΠΑ)

΄Ενας πραγματικός θησαυρός στοιχείων και πληροφοριών για τους Κυνοπιάστες της περιόδου του Μεσοπολέμου*, έρχεται στην επιφάνεια μέσα από την αποκάλυψη φωτογραφιών, που μέχρι τώρα φυλάσσονταν σε οικογενειακό άλμπουμ.

Πρόκειται για φωτογραφίες, άριστης ποιότητας, μεγέθους καρτ – ποστάλ, που φέρουν την σφραγίδα της National Geographic Society, με έδρα την Washington D.C. των ΗΠΑ. Σ’ αυτές απεικονίζονται γυναίκες των Κυνοπιαστών, το έτος 1929 ή 1930 - επιβεβαιώνουμε τα στοιχεία τους σιγά, σιγά - στην αυλόπορτα σπιτιού, στο κέντρο του χωριού. Αυλόπορτα που δυστυχώς κατεδαφίστηκε στις αρχές της 10ετίας του 1960, όπως και πολλά ακόμη παρόμοια, λόγω άγνοιας της αξίας και της ομορφιάς τους.

Πρώτη από αριστερά είναι η Κερκύρα, μετέπειτα σύζυγος του Σπύρου Αγάθου, σε ηλικία 20 περίπου χρονών. Δίπλα της, η κόρη της οικογένειας Σουρβίνου (Κατσικούκη) Αγγελίνα, μετέπειτα σύζυγος του  Δημήτρη (Μίμη) Πουλημένου (Τζώρου).
Τα στοιχεία των άλλων γυναικών θα τα παρουσιάσουμε στις επόμενες μέρες, αφού διασταυρωθούν από πολλές πλευρές.

Οι στολές των γυναικών

Στις στολές (της καθημερινής ζωής) όλων των γυναικών, διαπιστώνουμε ως κοινά στοιχεία, τα ροκέτα, τις ποδιές με διαφορετικό διάκοσμο και χρώματα, τη γραίκα και από μέσα το κοτολί και το διαφόρων αποχρώσεων μαντήλι του κεφαλιού, ριγμένο στους ώμους. Σε μια περίπτωση, στη γυναίκα δεξιά, βλέπουμε να φέρει κεφαλόδεσμο (τορκό) με μπόλια. Στην ίδια ωστόσο, το ροκέτο φαίνεται να έχει ένα μεγάλο μπάλωμα, ενώ από μέσα, στο σωτοκότολο, διακρίνονται, χαμηλά, διακοσμητικές κεντητές απολήξεις.

Οι δύο από τις γυναίκες φορούν λευκές κεντητές κάλτσες και φτωχικά απλά χαμηλά παπούτσια.

Η μεσαία γυναίκα φέρει στριμμένο ύφασμα στο κεφάλι, τον ποδολόγο, ως βάση για την τοποθέτηση και μεταφορά της πήλινης ξέστας (δοχείο νερού 16 λίτρων), που, στην φωτογραφία, φαίνεται σπασμένη στο στόμιο και λείπει η μία από τις δύο χειρολαβές της (χερούλια)!

Όλες – τέλος - οι Κυνοπιαστινές φορούν διακρικτικά, λιγοστά κοσμήματα (σκολαρίκια, καδήνες κλπ.).

Η επιλογή της θέσης φωτογράφισης

Για την ανάγκη της φωτογράφισης, επέλεξαν (ή τους υποδείχτηκε) να ποζάρουν στην όμορφη λαϊκή τοξωτή αυλόπορτα, με την περίτεχνη διακόσμηση από καλοδουλεμένη αμμουσόπετρα και το σφηνοειδές υπέρθυρο με την ανάγλυφη παράσταση μαργαρίτας στο κέντρο. Η τέχνη αυτή παραπέμπει σε λαϊκή αρχιτεκτονική της περιόδου της πρώτης 10ετίας μετά το 1800 (κυριαρχία Ρωσσοτούρκων και αυτοκρατορικών Γάλλων).

Τέλος, στη βάση της αυλόπορτας διακρίνονται τετραγωνισμένες πλάκες από ασβεστόλιθο, ενώ ή όλη κατασκευή, καλύπτεται με κλασικά τοπικά κεραμίδια που προεξέχουν, πατώντας σε λιτό διακοσμητικό κορνίζωμα.

Στις επόμενες μέρες θα παρουσιάσουμε κι άλλες φωτογραφίες της ίδιας περιόδου, τραβηγμένες στην ίδια αυλόπορτα αλλά και στην εντυπωσιακή και επιβλητική κεντρική πύλη της εκκλησίας της Παναγίας των Κυνοπιαστών.

Στην ίδια φωτογράφιση, πάντα με τη σφραγίδα της National Geographic Society, ποζάρουν και τρεις γνωστοί Κυνοπιαστινοί βρακοφόροι, στα τέλη της 10ετίας του 1920.
Όρθιος αριστερά, είναι ο Συμεών Σκιαδόπουλος, πατέρας του Φίλιππου και παππούς του Στέφανου (λεγόμενου του Συμεού).
Στη μέση ο Σπύρος Πουλημένος (Μπαρμπαρέλας), πατέρας του δασκάλου Σταμάτη Πουλημένου.
Δεξιά, ο Σπύρος Πουλημένος (Τζώρος) πατέρας του Μίμη και του Προκόπη Πουλημένου.
Φορούν και οι τρεις τα ίδια περίπου, φτωχικά ρούχα. Είναι και οι τρεις αδύνατοι, σχεδόν ασκητικές μορφές, ενώ τα χέρια τους μαρτυρούν ότι έχουν δουλέψει σκληρά στη ζωή τους, όπως όλοι σχεδόν οι κάτοικοι της υπαίθρου Κέρκυρας, εκείνη την εποχή, για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, στις οικογένειές τους.

* Μεσοπόλεμος, είναι η περίοδος ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, κατά την οποία οι Κυνοπιάστες γνώρισαν μεγάλη πληθυσμιακή και οικονομική ανάπτυξη, με σημαντική βελτίωση του επιπέδου ζωής των κατοίκων, κυρίως, χάρη στην εργατικότητα και την πλούσια αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή τους.
Για την περίοδο του Μεσοπολέμου, ο Κυνοπιαστινός ιστορικός συγγραφέας Γρηγόριος Ευγ. Δαφνής (γεννημένος το 1909 στους Κυνοπιάστες) έχει συγγράψει το βιβλίο - μνημειώδες έργο 896 σελίδων - με τον τίτλο "Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων. 1923 - 1940" (φωτό εξωφύλλου δεξιά).