Φωτογραφίες, βίντεο και ρεπορτάζ, αφιέρωμα στη μνήμη του Αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών Γιώργου Αρκούδη

Πάνδημη η κηδεία του αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών Γιώργου Αρκούδη

Πάνδημη έγινε την Κυριακή των Θεοφανίων, το απόγευμα, στους Κυνοπιάστες, η κηδεία του αρχιμουσικού της Φιλαρμονικής του χωριού, Γιώργου Αρκούδη, που έχασε τη μάχη για τη ζωή, την περασμένη Παρασκευή, σε ηλικία 66 χρονών, στο Νοσοκομείο «Αγ. Σάββας» όπου νοσηλευόταν για ένα περίπου μήνα.

Ο Γιώργος Αρκούδης ήταν (το 1966) ιδρυτικό μέλος της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών στην οποία διετέλεσε για 35 χρόνια, δάσκαλος και Αρχιμουσικός. Παράλληλα, ίδρυσε εκκλησιαστικές χορωδίες ή συμμετείχε σ’ αυτές, ενώ για πολλά χρόνια ήταν χορωδός στη Χορωδία Κέρκυρας.

Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους μουσικούς κύκλους του νησιού, εις δε το χωριό του, σφράγισε με το έργο και τη δράση του, τη ζωή της τοπικής κοινωνίας, που τον εκτιμούσε και τον υπεραγαπούσε.

Κατά την μακρά θητεία του στα μουσικά πράγματα του τόπου, δίδαξε τη θεία τέχνη σε εκατοντάδες μαθητές και 10άδες χορωδούς, ενώ διατηρούσε ένα πλούσιο ρεπερτόριο με διασκευές έργων για  μπάντα και εκκλησιαστική χορωδία.

Στην κηδεία του παρέστησαν ο Δήμαρχος Κέρκυρας Γιάννης Τρεπεκλής, η χωρική αντιδήμαρχος Βαρβάρα Βλάσση, ο Πρόεδρος της ΜΑΕΔΗΚ Γ. Μάμαλος, ο Πρόεδρος της Χορωδίας Κέρκυρας Τάκης Μεταλληνός, οι αρχιμουσικοί των τριών Φιλαρμονικών της Πόλης κ.κ. Σπ. Δολιανίτης, Σπ. Προσωπάρης και Μιχ. Μιχαλόπουλος, της Φιλαρμονικής Γαστουρίου Σπ. Ράλλης, οι Πρόεδροι των Φιλαρμονικών, Γαστουρίου Γιάννης Τσίπης, και Αγ. Ματθαίου Κώστας Ανδριώτης κ.α..

Τον Γιώργο Αρκούδη αποχαιρέτησαν, με θερμά λόγια για την προσωπικότητα το έργο και την προσφορά του, ο εφημέριος Αρχιμ. Χρυσόστομος, ο Πρόεδρος της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών Αντώνης Πουλημένος, ο Πρόεδρος της Χορωδίας Κέρκυρας Τάκης Μεταλληνός, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Κυνοπιαστών Θωμάς Σούλος και ο πρώην Νομάρχης Στέφανος Πουλημένος, ως εκπρόσωπος της τοπικής Εστίας Πολιτισμού και του Πολυφωνικού Χορού «Γειτονία».

Στην τελευταία του κατοικία τον συνόδευσαν τα μουσικά σώματα των Φιλαρμονικών Γαστουρίου με τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Σπ. Ράλλη και των Κυνοπιαστών με τη διεύθυνση του υπαρχιμουσικού Σπύρου Κ. Ανυφαντή. Παλιοί μουσικοί των Κυνοπιαστών, φίλοι, μαθητές και συνεργάτες του εκλιπόντος, μετέφεραν τη σωρό του, με τη συνοδεία τιμητικού αγήματος, στο κοιμητήριο του Αγ. Νικολάου, ενώ τον συνόδευσε εκεί, μαζί με τα μέλη της οικογένειάς του, μέγα πλήθος συγχωριανών φίλων και γνωστών του, αλλά και μελών της ευρείας μουσικής οικογένειας της Κέρκυρας. 

Ο Γιώργος Αρκούδης σε αναμνηστική φωτό, μετά την τελετή θεμελίωσης του νέου κτιρίου της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών, τον Οκτώβριο του 2010.

Η μπάντα της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών, χωρίς στολές, στου Ποντή, ενώ επιστρέφει από τη λιτανεία στην Παναγία του Χανά, το 1968.  Ο Γ. Αρκούδης πρώτος αριστερά με το κλαρίνο.  Επικεφαλής, ο Δημ. Μαζαράκης (Μαγγιόρος)

Η πρώτη μπάντα της Φ.Κ. σην κεντρική πύλη της εκκλησίας της Παναγίας. Ο Γ. Αρκούδης 22χρονος μουσικός (1968) με το ευφώνιο (δεξιά στην πύλη, πίσω)

Ο Γιώργος Αρκούδης, νεαρός 30χρονος μαέστρος της Φιλαρμονικής, περί τα τέλη της 10ετίας του 1970

Ο Γ. Αρκούδης στο μέσον, ενώ ηγείται της Φ.Κ. στην λιτανεία της 11ης Αυγούστου 2009

Αύγουστος 2010. Πανηγυρική συναυλία της Φιλαρμονικής στον Αη Γιάννη Κυνοπιαστών και ο Γ. Αρκούδης χειροκροτεί την Κλειώ Δενάρδου, που τραγούδησε μερικές από τις επιτυχίες της, με τη συνοδεία της μπάντας.

Ο Γ. Αρκούδης ενώ διευθύνει την μπάντα της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών (στο Λιστόν), κατά τη λιτανεία του Αγίου της 11ης Αυγύστου 2009.

Οι αποχαιρετιστήριες ομιλίες

Αποχαιρετώντας τον μαέστρο της Φιλαρμονικής των Κυνοπιαστών, ο πρώην Νομάρχης Στέφανος Πουλημένος είπε τα εξής:

Αγαπημένε μας Δάσκαλε,

Ήσουν συνηθισμένος στην πολυκοσμία, καθώς η τέχνη που ολόκληρη τη ζωή σου αγάπησες και υπηρέτησες, σε έφερνε σε επαφή με χιλιάδες ανθρώπους. Πρόσφερες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όμορφες μουσικές στιγμές που δεν ικανοποιούσαν απλά το αυτί μας, αλλά εξευγένιζαν αισθήματα, καλλιεργούσαν ήθη, εμπλούτιζαν έθιμα, ελάμπρυναν γιορτές, συνέχιζαν μια παράδοση αιώνων.

Μα τούτη τη φορά, δεν μαζευτήκαμε, τόσος κόσμος για να σ’ ακούσουμε. Είμαστε κοντά σου για να σου ανταποδώσουμε την αγάπη και την εκτίμησή μας για όσα προσέφερες στα μουσικά πράγματα του τόπου.

Στη Φιλαρμονική του χωριού που ήταν το δεύτερο σπίτι σου, στις εκκλησιαστικές χορωδίες που κατά καιρούς υπηρέτησες, αλλά και τη Χορωδία Κέρκυρας, της οποίας ήσουν επιφανές μέλος.

Είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί σου, με τις διάφορες κατά καιρούς ιδιότητές μου, για τρεις περίπου 10ετίες, ξεκινώντας από τη Φιλαρμονική μας, και γνωρίζω πόσο σημαντική ήταν για σένα η μουσική σε όλες της τις εκφάνσεις. Πόσο ταυτίστηκε με τη ζωή σου. Πόσο αγωνίστηκες σε δύσκολους καιρούς για να την υπηρετήσεις. Πόσον ιδρώτα κατέβαλες για να μεταδώσεις τη γνώση στα παιδιά μας.

Ξεκίνησες από την ιστορική Φιλαρμονική Γαστουρίου και μόλις στα 20 χρόνια σου, το 1966, υπήρξες ιδρυτικό μέλος της Φιλαρμονικής μας, συμβάλλοντας στο παράτολμο για τα δεδομένα της εποχής εγχείρημα, με το νεανικό σου ενθουσιασμό.

Για 46 συνεχή χρόνια την υπηρέτησες από διάφορες θέσεις και τα τελευταία 35 χρόνια – ένα τρίτο και πλέον του αιώνα - ως δάσκαλος και αρχιμουσικός, ενώ ανάλογη είναι η συμμετοχή και προσφορά σου στα χορωδιακά πράγματα του τόπου.

Η περίπτωσή σου αποτελεί φωτεινό παράδειγμα προς όλους, μουσικούς και μη. Αποτελεί φωτεινό παράδειγμα, καθώς δείχνει τον δρόμο της σταθερής διαρκούς επιτυχίας και της ευρύτατης αναγνώρισης, περνώντας μέσα από πολλές δοκιμασίες.

Ξεκινώντας με την αφοσίωση, το μεράκι, τη σκληρή δουλειά, την επίμονη προσπάθεια, την τόλμη και την αποφασιστικότητα.

Προχωρώντας μέσα από τη διαρκή αναζήτηση της γνώσης και με την ευαισθησία που απαιτεί η υπηρέτηση της μουσικής τέχνης.

Κάνοντας πράξη το πνεύμα συνεργασίας και αλληλοσεβασμού που επιβάλλει η συμμετοχή σε συλλογικά σχήματα, όπως οι Φιλαρμονικές και οι Χορωδίες.

Δοκιμαζόμενος μέσα από την αντίληψη της αυτοπειθαρχίας και της συνέπειας, της σοβαρότητας και της ευπρέπειας.

Έδωσες σε όλα αυτά, διαδοχικές διαρκείς εξετάσεις στη ζωή σου και έτσι χάρηκες την επιτυχία και βίωσες την γενική αναγνώριση.

Στα τελευταία δύο χρόνια και ενόσω τίποτε δεν προμηνούσε τον πρόωρο αποχωρισμό σου από τον κόσμο που αγάπησες και υπηρέτησες, έβλεπες με θετικό μάτι και τις προσπάθειες αναβίωσης στοιχείων της λαϊκής μουσικής παράδοσης του τόπου, παροτρύνοντας και την αγαπημένη σου σύζυγο να συμμετέχει στη σχετική τοπική πρωτοβουλία. Μια πρωτοβουλία που την ενθάρρυνες, τη χειροκρότησες και με χαρά συμμετείχες σε εκδηλώσεις της.

Είναι κι αυτό ένα ακόμη ασφαλές δείγμα της ευρείας αντίληψης που είχες για τα μουσικά δρώμενα του τόπου, που δεν τα έβλεπες εγωκεντρικά όπως συχνά συμβαίνει στις μέρες μας. Είχες, αντίθετα, τη γενναιότητα και την αρετή να αναγνωρίζεις το άλλο, το διαφορετικό και όσους προσπαθούν να το υπηρετήσουν.

Εκ μέρους της Εστίας Πολιτισμού και το Πολυφωνικού ΓΕΙΤΟΝΙΑ, σου απευθύνουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» για όσα προσέφερες, ολόκληρη τη ζωή σου, στον πολιτισμό αυτού του τόπου. Στο τόπο που έχεις βάλει βαθιά και ανεξίτηλα χαραγμένη τη σφραγίδα της πλούσιας δράσης σου.

Αγαπημένε μας δάσκαλε, θα σε θυμόμαστε πάντα.

Καλό σου ταξίδι…

Ο πρόεδρος της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών

Στην δική τους αποχαιρετιστήρια ομιλία ο Πρόεδρος της Φιλαρμονικής Κυνοπιαστών και μαθητής του εκλιπόντος, Αντώνης Πουλημένος είπε τα εξής:

Αγαπημένε μας Δάσκαλε,

Η μεγάλη – δεύτερη – οικογένειά σου, αυτή των μουσικών της Φιλαρμονικής των Κυνοπιαστών, στέκεται σήμερα ενώπιόν σου, διαφορετικά απ’ ό,τι στα προηγούμενα 35 χρόνια, πάντα τέτοια μέρα, μπροστά στο πάρκο της Βάπτισης του Χριστού.

Βρισκόμαστε όλοι γύρω σου, όχι για να μας δώσεις το σύνθημα και να μας διευθύνεις στην απόδοση των γιορταστικών ύμνων των Θεοφανείων, όπως όλοι μας θα επιθυμούσαμε.

Η μοίρα, επεφύλαξε φέτος, αυτό που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε. Αυτό που μας έχει συγκλονίσει. Αυτό που αδυνατούμε και δεν θέλουμε να πιστέψουμε.

Βρισκόμαστε γύρω σου, για να σου πούμε το στερνό αντίο, στο δρόμο της αιωνιότητας που κίνησες να πας…

Αγαπημένε μας Δάσκαλε,

Μας μύησες από μικρά παιδιά στην θεϊκή τέχνη της μουσικής.

Μας δίδαξες, με υπομονή και επιμονή, τη γνώση της.

Μας άνοιξες τους ορίζοντες στη ζωή.

Μας έμαθες την αυτοπειθαρχία, που είναι αναγκαία προϋπόθεση για κάθε συλλογική δράση.

Μας ενέπνευσες το σεβασμό, για την αφοσίωσή σου στη Φιλαρμονική μας από τότε που ιδρύθηκε και με σένα ιδρυτικό μέλος, ως την εκδήλωση της μοιραίας πάθησης με την τραγική κατάληξη.

Μας έκανες πολλές φορές να νοιώσουμε υπερήφανοι, για τις άψογες εμφανίσεις του μουσικού μας σώματος, σε πλήθος εκδηλώσεων, στο χωριό, στην πόλη και το νησί μας, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό.

Ήμουν ηλικίας, μόλις λίγων μηνών, όταν, πριν 30 χρόνια, το Γενάρη του 1983, επιχείρησες με επιτυχία, την πρώτη έξοδο της Φιλαρμονικής μας από την Κέρκυρα, για συναυλία στους Φιλιάτες της Θεσπρωτίας. Ήμουν μαθητής ακόμη, όταν - πριν 12 χρόνια - η Φιλαρμονική μας, με σένα επικεφαλής, έδωσε μια καταπληκτική συναυλία σε πόλη λίγο έξω από τη Ρώμη της Ιταλίας.

Μπροστά στο αναπάντεχο γεγονός, η μνήμη των μαθητών και συνεργατών σου, ανατρέχει στο πλούσιο παρελθόν του έργου και της δράσης σου και αισθάνεται ακόμη πιο μεγάλη και έντονη την απουσία σου. Αισθανόμαστε ταυτόχρονα και το ύψιστο χρέος να συνεχίσουμε την ανεκτίμητη κληρονομιά που μας αφήνεις φεύγοντας.

Αγαπημένε και σεβαστέ μας δάσκαλε και μαέστρο,

Δίνουμε για τελευταία φορά μπροστά σου την υπόσχεση να κάνουμε τα πάντα για να τιμήσουμε και να υπηρετήσουμε ό,τι με κόπο και ιδρώτα έχεις δημιουργήσει, στα 46 χρόνια της προσφοράς σου στη Φιλαρμονική μας. Θέλουμε, κοιτάζοντάς μας από ψηλά, να νοιώσεις την αγαλλίαση της αίσθησης, της δημιουργικής συνέχειας.

Θα ζεις πάντα στις καρδιές μας και η μνήμη σου θα είναι αιώνια.